26 senedir Karşıyaka'da yaşamıyorum. Dolayısı ile Karşıyaka'da neler oluyor neler bitiyor ben bilmem ! Dışarıdan ne ahkam kesiyorsun,bilip bilmeden ne konuşuyorsun diyenleri de bilmem!
100. yılında futbol takımının hedeflerinin önce ilk iki sıra, sonra play-off, sonra da kümede kalmak olduğunu ben bilmem !
Şubat ayında lideri yenen takımın ilk iki hedefi konuşulurken neden son hafta kümede kalma maçına çıktığını ben bilmem !
Sakaryaspor direnmese, Yılmaz Vural takımını onurlu oynatmasa , GBB'li futbolcular biraz gevşemese olacakları ben bilmem !
Son 10 haftada yalnızca 1 galibiyet alabilen takımın ligde kalması ve aynı haftalarda 6 galibiyet alan takımın bu performansı ile küme düşmesinin aslında ne kadar acı olduğunu ben bilmem !
Milyonları sosyal medyada ve AVM'lerde laklak eden , hiç oynamayan futbolculara verirken neden Karşıyaka ismini yüceltecek branşlara değer verilmez ben bilmem !
Bu büyük! başarıya ve hak edilen! beraberliğe rağmen sevinç çığlıklarının neden atıldığını ben bilmem !
Karşıyaka'da doğan büyüyen çocukların niçin İstanbul takımlarını tuttuğunu ben bilmem !
Gerçek Karşıyaka taraftarının neden artık maçlara gitmediğini ben bilmem !
Karşıyaka Spor Kulübü dendiğinde omuz silkip, yüzünde tebessüm bile oluşmayanları ben bilmem !
Karşıyaka'da oturup, ekmeğini yiyenlerin Karşıyaka Spor Kulübünden neden nefret ettiklerini ben bilmem !
Karşıyaka Spor Kulübünün artık Karşıyaka'nın en popüler kulübü olmadığını ben bilmem !
Küçücük illerde düzgün stadlar yapılırken Karşıyaka taraftarının her hafta niye deplasmana gittiğini ben bilmem !
İzmire yakın yerleşim yerlerinde eskiden özenilen, desteklenen büyük Karşıyaka iken bu mekanlarda neden artık iplenmediğimizi ben bilmem!
Armasındaki ay-yıldızın anlamını kimselere anlatamayanları ve başkalarına meydanı boş bırakanları ben bilmem !
Fanusun içinde kendini kapatıp dünyadaki gelişmelere kapalı olanları ben bilmem !
İstanbulda Karşıyaka adının yeni nesiller tarafından bilinmediğini, Karşıyaka dendiğinde çocuklar tarafından öyle bir takım yok dendiğini ben bilmem !
Karşıyaka adını yalnızca siyasi ve maddi amaçlar için kullananları, Kaf kaf bile çekemeyenleri ben bilmem !
Anlayacağınız ben bir halt bilmem !!!
16 Mayıs 2012 Çarşamba
5 Şubat 2012 Pazar
Buzlar Çözüldü
Net hatırlayamıyorum. Kim bilir kaç tane köşe yazısı yazma girişimim yazdıklarımı tamamlayamamam yüzünden son buldu ? Ama bu yazıya azmettim bitireceğim. Çünkü bu takım artık sonuna kadar gitmeyi hak ediyor.
Bu yazının ilk cümlelerini Elazığ maçının son on beş dakikasını televizyondan izlerken yazıyorum. O kadar güveniyorum ki bu takım bu maçta gol yemeyecek… Son dakika, bir Elazığ topu direkten döndü ! Ama o ne ? noktayı Özgürcan koydu ve yazım bu sefer nihayet son bulacak… Maçı kazanamasaydık bu yazı da bilgisayarın çöp kutusunda yok olup gidecekti…
Sezon başı Reha Kapsal ve transferleri gündemdeydi yazmadım, Milandan gelen Adiyiah denen arkadaşa havaalanında kutlamalar yaptık şişirdikçe şişirdik yazmadım, Mustafa Uğur takımın başına geçince eleştiriler arka arkaya geldi yazmadım, kupada Ünye hezimeti yaşadık yazmadım, Göztepeyi yendik yazmadım ama dediğim gibi artık bu takım için yazabilirim.
Takıma ilk geldiğinde Mustafa Uğur için yazmak istediklerimi bu yazımda biraz bahsedeyim. Dünyadaki herkes isimlere çok önem veriyor. Özellikle futbol camiasında isim ön plandaysa ve tanınıyorsa sanki başarılı olacakmışsın gibi düşünülür. Oysa nice efsane isim futbol dünyasında kendini rezil eder ve futbolculuğu iyiydi ama teknik direktör olarak yaramaz damgasını kolayca yer. Düşüncelerimdeki yazımda bilinen bir ismi değil de çalışabilecek bir kişiye de şans verilmesinin aslında doğru olduğundan bahsedecektim. Bu durum iş hayatında da yapılmalı, hep bilinen isimler isimler. Diğerlerine şans vermeden başarılı olup olamayacaklarını nasıl anlayacağız ? Devre arası bu sefer paralar saçılmadı, isabetli işler yaptık.
Neyse, Elazığdaki maçtan bahsedelim birazda. Sahayı görünce muhtemelen futbolcularda bir şok geçirmiştir. Televizyondan da çok net görünüyordu. Sahanın ortasındaki üçte birlik kısmı hariç her yer buz tutmuştu. Kanatlarda koşmak ve top taşımak riskliydi, bir nevi yalnızca ortada halı saha alanı kadar bölgede top taşımak mümkündü. Maç öncesi okuduğum küçük bir haber aslında önemliydi. Bizimkiler stada uygun kramponlar almış ve onları kullanacaklardı. Açıkçası kramponlardan mı bilmiyorum ama bizim futbolcularımız sahada savaşırken, kara alışık Elazığlılar sahada top tutamıyorlardı. Bu sahada golü ilk atan mutlaka kazanır, golde çok zor olur diye düşünürken Karşıyakalı futbolcular buz pateni sporcuları gibi sağlı sollu Elazığ kalesine doğru artistik hareketler ile aktılar.
Agbetu karda hızla koşarken kafayı yukarı kaldırıp sahaya bakabilseydi ilk yarı zaten maç kopup gidecekti. Taha 104. maçını oynadı dile kolay, Karşıyaka formasında bu kadar maç oynayabilmek kolay değil, en güzel yanı her maçta aynı istek ile sahaya çıkması. Şaban’a ayrı bir yer açmak lazım. Özellikle dikkat ediyorum çok zor pozisyonlarda gol vuruşu yapabiliyor. Fırsatçılığının yanında bu tür farklı ve zor vuruşlar yapabilmesi onu diğer golcülerden ayıran bir özelliği. Bunları yazmak istemiyorum ama bu formunu koruduğunda bizim onu elimizde tutmamızda zor olacak. Ama ara transferde bu konuda söylentiler çıkmasına rağmen hala motive şekilde gollerine devam etmesi sevindirici. Tek eleştirim maç içerisinde. Bazen maç konsantrasyonunu kaybediyor ve eline geçen daha basit fırsatlara kafasını yeteri kadar veremiyor. Maç içi konsantresini doksan dakikaya yayabilirse çok daha iyi golcü olması olası.
Takım devamlı atak yaptığı için açıkçası defansta hiç kimse sırıtmadı. Cihan bu takıma hem güç hem de hava kattı. Maçta 70. dakikada değiştirilmesine biraz tepki verdi, ancak daha sonra aldığı tekmeler ile ayağının fotoğrafını gördüm. Ayağının o hali ile oynamak istiyorsa ona yalnızca saygı duyarım. O sahadan sakatlanmadan çıkıp üç puanı liderden alıp Karşıyakaya dönmek kolay değil.
Puan cetveline baktığımızda üzerimizdeki takımlar bizden çok iyi top oynamıyor bu kesin. Lideri yenerek aradaki farkı 10 puana indirdik ama gerçekçi olmak gerekirse form durumu her zaman aynı gitmiyor. Elazığ’ın hep son dakikalarda attığı goller ile yakaladığı seri sona erecekti ve bu bize nasip oldu. Son dakika direkten garip şekilde dönen top gol olsa belki farklı şeyleri konuşuyor olacaktık. Önümüzde Kasımpaşa maçı var. Bu maçı kazandığımız takdirde ikinci ile aramızda 6 puan kalacak ve ilk ikiyi arka arkaya yenmenin moralini yaşayacağız. 100. yılımızda Süper Lige çıkma ihtimalimiz Elazığ’daki buzların üzerine akıtılan terler ile çözülmeye başladı. Artık kritik maçları kazanmayı öğrendik. Hadi hayırlısı bakalım.
Bu arada Karşıyaka Spor Kulübü futbolcularının üzerinde yeşil-kırmızı renkler dışında renk görmek istemediğimizi de burada çok net şekilde belirtmekte yarar var. O forma ki üzerinde ay-yıldız taşır, ağırlığı vardır unutmayın…
Bu yazının ilk cümlelerini Elazığ maçının son on beş dakikasını televizyondan izlerken yazıyorum. O kadar güveniyorum ki bu takım bu maçta gol yemeyecek… Son dakika, bir Elazığ topu direkten döndü ! Ama o ne ? noktayı Özgürcan koydu ve yazım bu sefer nihayet son bulacak… Maçı kazanamasaydık bu yazı da bilgisayarın çöp kutusunda yok olup gidecekti…
Sezon başı Reha Kapsal ve transferleri gündemdeydi yazmadım, Milandan gelen Adiyiah denen arkadaşa havaalanında kutlamalar yaptık şişirdikçe şişirdik yazmadım, Mustafa Uğur takımın başına geçince eleştiriler arka arkaya geldi yazmadım, kupada Ünye hezimeti yaşadık yazmadım, Göztepeyi yendik yazmadım ama dediğim gibi artık bu takım için yazabilirim.
Takıma ilk geldiğinde Mustafa Uğur için yazmak istediklerimi bu yazımda biraz bahsedeyim. Dünyadaki herkes isimlere çok önem veriyor. Özellikle futbol camiasında isim ön plandaysa ve tanınıyorsa sanki başarılı olacakmışsın gibi düşünülür. Oysa nice efsane isim futbol dünyasında kendini rezil eder ve futbolculuğu iyiydi ama teknik direktör olarak yaramaz damgasını kolayca yer. Düşüncelerimdeki yazımda bilinen bir ismi değil de çalışabilecek bir kişiye de şans verilmesinin aslında doğru olduğundan bahsedecektim. Bu durum iş hayatında da yapılmalı, hep bilinen isimler isimler. Diğerlerine şans vermeden başarılı olup olamayacaklarını nasıl anlayacağız ? Devre arası bu sefer paralar saçılmadı, isabetli işler yaptık.
Neyse, Elazığdaki maçtan bahsedelim birazda. Sahayı görünce muhtemelen futbolcularda bir şok geçirmiştir. Televizyondan da çok net görünüyordu. Sahanın ortasındaki üçte birlik kısmı hariç her yer buz tutmuştu. Kanatlarda koşmak ve top taşımak riskliydi, bir nevi yalnızca ortada halı saha alanı kadar bölgede top taşımak mümkündü. Maç öncesi okuduğum küçük bir haber aslında önemliydi. Bizimkiler stada uygun kramponlar almış ve onları kullanacaklardı. Açıkçası kramponlardan mı bilmiyorum ama bizim futbolcularımız sahada savaşırken, kara alışık Elazığlılar sahada top tutamıyorlardı. Bu sahada golü ilk atan mutlaka kazanır, golde çok zor olur diye düşünürken Karşıyakalı futbolcular buz pateni sporcuları gibi sağlı sollu Elazığ kalesine doğru artistik hareketler ile aktılar.
Agbetu karda hızla koşarken kafayı yukarı kaldırıp sahaya bakabilseydi ilk yarı zaten maç kopup gidecekti. Taha 104. maçını oynadı dile kolay, Karşıyaka formasında bu kadar maç oynayabilmek kolay değil, en güzel yanı her maçta aynı istek ile sahaya çıkması. Şaban’a ayrı bir yer açmak lazım. Özellikle dikkat ediyorum çok zor pozisyonlarda gol vuruşu yapabiliyor. Fırsatçılığının yanında bu tür farklı ve zor vuruşlar yapabilmesi onu diğer golcülerden ayıran bir özelliği. Bunları yazmak istemiyorum ama bu formunu koruduğunda bizim onu elimizde tutmamızda zor olacak. Ama ara transferde bu konuda söylentiler çıkmasına rağmen hala motive şekilde gollerine devam etmesi sevindirici. Tek eleştirim maç içerisinde. Bazen maç konsantrasyonunu kaybediyor ve eline geçen daha basit fırsatlara kafasını yeteri kadar veremiyor. Maç içi konsantresini doksan dakikaya yayabilirse çok daha iyi golcü olması olası.
Takım devamlı atak yaptığı için açıkçası defansta hiç kimse sırıtmadı. Cihan bu takıma hem güç hem de hava kattı. Maçta 70. dakikada değiştirilmesine biraz tepki verdi, ancak daha sonra aldığı tekmeler ile ayağının fotoğrafını gördüm. Ayağının o hali ile oynamak istiyorsa ona yalnızca saygı duyarım. O sahadan sakatlanmadan çıkıp üç puanı liderden alıp Karşıyakaya dönmek kolay değil.
Puan cetveline baktığımızda üzerimizdeki takımlar bizden çok iyi top oynamıyor bu kesin. Lideri yenerek aradaki farkı 10 puana indirdik ama gerçekçi olmak gerekirse form durumu her zaman aynı gitmiyor. Elazığ’ın hep son dakikalarda attığı goller ile yakaladığı seri sona erecekti ve bu bize nasip oldu. Son dakika direkten garip şekilde dönen top gol olsa belki farklı şeyleri konuşuyor olacaktık. Önümüzde Kasımpaşa maçı var. Bu maçı kazandığımız takdirde ikinci ile aramızda 6 puan kalacak ve ilk ikiyi arka arkaya yenmenin moralini yaşayacağız. 100. yılımızda Süper Lige çıkma ihtimalimiz Elazığ’daki buzların üzerine akıtılan terler ile çözülmeye başladı. Artık kritik maçları kazanmayı öğrendik. Hadi hayırlısı bakalım.
Bu arada Karşıyaka Spor Kulübü futbolcularının üzerinde yeşil-kırmızı renkler dışında renk görmek istemediğimizi de burada çok net şekilde belirtmekte yarar var. O forma ki üzerinde ay-yıldız taşır, ağırlığı vardır unutmayın…
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)